Ο μαγικός κόσμος της παιδικής σκέψης
Τα πει-ράματα
Ο καινούριος δάσκαλος του stem ανακοινώνει με χαρά στα παιδιά ότι ήρθε για να τους κάνει πειράματα. Όλοι είναι ενθουσιασμένοι και ανυπομονούν, ο Φίλιππος όμως είναι εμφανώς προβληματισμένος. Όταν το μεσημέρι έρχεται η μαμά του, πέφτει στην αγκαλιά της κλαίγοντας και της λέει «Μαμά, ήρθε ένας κύριος στο σχολείο και μας είπε ότι θα μας κάνει ράμματα!!!»
Μερικοί μόνο μήνες κάνουν τη διαφορά
Ένα κοριτσάκι (4 χρονών) ρωτά μια φίλη της (3μιση χρονών):
– Πώς τον λένε τον μπαμπά σου;
– Μπαμπά.
– Όχι, όχι! Το όνομα του μπαμπά σου, σε ρωτάω!
– Μπαμπά, σου λέω!
Αρχίζει λίγο να δυσφορεί αλλά κάνει υπομονή και εξηγεί:
– Tον δικό μου μπαμπά τον λένε Κώ-στα. Τον δικό σου;
– Τον δικό μου μπαμπά τον λένε μπα-μπά!!!
Όταν ο γλυκατζής της παρέας έχει το κατάλληλο επιχείρημα
Τα παιδιά φτιάχνουν λίστα με τα πράγματα που χρειάζονται από το βιβλιοπωλείο για να φτιάξουν αποκριάτικες κατασκευές. Όλοι έχουν κάτι να προτείνουν.
ΦΟΙΒΟΣ: Να αγοράσουμε το βιβλίο του Τσελεμεντέ
ΟΛΟΙ: Το βιβλίο του Τσελεμεντέ είναι για φαγητά, δεν είναι για χειροτεχνίες.
ΦΟΙΒΟΣ: Όχι. Είναι και για γλυκά. Αν το αγοράσουμε μπορούμε να φτιάξουμε ένα γλυκό για την αποκριάτικη γιορτή μας!!!
Είμαστε πλούσιοι!
Δυο παιδιά ζωγραφίζουν και συζητάνε χαρούμενα. Ξαφνικά ο Γιώργος, κρατώντας έναν κίτρινο μαρκαδόρο κάνει μια γραμμή στο χαρτί, ύστερα δείχνει έκπληκτος και αναφωνεί:
– Φίλιππε, αυτός ο μαρκαδόρος γράφει χρυσό. Είμαστε πλούσιοι!
Γλωσσοπλάστες
– Συγγνώμη, μπερδεύτηκα.
– Ε,καλά, εσύ είσαι πολύ μπερδευτιάρα
Για σκέψου καλύτερα
Η Εμμανουέλα παίζει με το οικοδομικό υλικό και προσπαθεί να φτιάξει μια τηλεόραση. Η Μαρία θέλει να παίξει μαζί της.
ΜΑΡΙΑ: Να σε βοηθήσω?
ΕΜΜΑΝΟΥΕΛΑ: Οχι,όχι! Θέλω μόνη μου να φτιάξω την τηλεόραση για το μωρό. Μπορώ!
ΜΑΡΙΑ: Ναι, αλλά αν ήταν αληθινή θα ήθελες βοήθεια
Δεν διψάω
Η δασκάλα περνάει δίπλα από το Δημήτρη και τινάζοντας τα βρεγμένα χέρια της τον πιτσιλάει.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ: Σμαράγδα τι κάνεις?
ΔΑΣΚΑΛΑ: Ήθελα να σε δροσίσω λίγο
ΔΗΜΗΤΡΗΣ: Μα… Σμαράγδα δεν διψάω!
Η κυρία Αλεξία
Τα παιδιά είναι στον κήπο και μαζεύουν ελιές
Δασκάλα: Μπράβο Γιάννη, είσαι πολύ προσεχτικός! Στην κυριολεξία δεν αφήνεις ούτε μια ελιά να πάει χαμένη!
Ανδριάνα: Α! την ξέρω και εγώ την κυρία Αλεξία!
Κάδος κομποστοποίησης (αποκλίνουσα σκέψη)
Στην τάξη του νηπιαγωγείου παρουσιάσαμε στα παιδιά ένα κάδο κομποστοποίησης.
Απολαύστε τις απαντήσεις τους στην ερώτηση “Με τι σας μοιάζει αυτό το αντικείμενο;”
– γίγαντας
– σπιτάκι σκύλου
– πύραυλος
– βουνό
– φρουτιέρα
– κουτί με παιχνίδια
– φούστα γιγάντισας
– βράχος
– igloo
– μικρό χωριουδάκι
Ερευνώ για να βρω την αλήθεια
Είναι πολύ νωρίς το πρωί και ένα κοριτσάκι 3χρονών παίζει φωνάζοντας
ΔΑΣΚΑΛΑ: Σε παρακαλώ Αδαμαντία λίγο πιο σιγά . Η γειτονιά κοιμάται ακόμα.
Μετά από λίγο η Αδαμαντία επιθεωρεί τα κρεβατάκια (που είναι άδεια) και μονολογεί. Μα που είναι αυτή η Γειτονιά? Ψέματα μου είπε…
Μοιάζει σαν να εκτοξεύονται κάτι σωλήνες από τον υπόνομο και να ξεπηδάει ένα τραμπολίνο διασκεδαστικό
Μου αρέσει γιατί έχει πολύ κόκκινο και μου δημιουργεί την αγάπη
Μου αρέσει γιατί είναι ευτυχισμένοι. Είναι αγκαλιά και κοιτούνται με αγάπη
Είναι ένα παιδάκι που πετάει το χαρταετό του και του φεύγει γιατί έχει μπόρα
Αυτός ο πίνακας έχει πολλά λουλούδια και χρώματα και με κάνει να θέλω να κυλιστώ στο χορτάρι
Με κάνει να ταξιδεύω. Έχει πολύ μπλε και μου θυμίζει θάλασσα. Βλέπω ένα καράβι και ένα τεράστιο ψάρι που βγάζει το μάτι του και κοιτάζει το καράβι. Νομίζω ότι κινδυνεύει.
Είναι σκοτεινά, βαθειά στον ωκεανό αλλά ευτυχώς υπάρχει το χρυσόψαρο που λάμπει και όλοι βλέπουν.
Είναι ένας κύριος που φοράει ένα καράβι για καπέλο.
